Kiedy najlepiej stosować inhalacje?
Inhalacje, stosowane także jako zabieg profilaktyczny, cieszą się coraz większą popularnością także w Polsce. Stanowią one bowiem – znacznie zdrowszą niż w przypadku tradycyjnych tabletek i suplementów diety – metodę wspierania organizmu, nie tylko w przypadku osób borykających się z alergiami i chorobami układu oddechowego, ale i tych z nas, którzy posiadają nieco wrażliwsze płuca i oskrzela, co sprawia, że ich układ oddechowy narażony jest na zakażenia bakteryjne, wirusowe oraz skutki oddychania przegrzanym lub zbyt zimnym powietrzem. Inhalacje poleca się także osobom pracującym na co dzień w pomieszczeniach sztucznie klimatyzowanych, gdyż dzięki temu zabiegowi odporność na zmiany temperatury wywołane przez różnice pomiędzy klimatyzowanym wnętrzem i przegrzanym powietrzem na zewnątrz biura przestają być dotkliwe. Suche i zakurzone powietrze powoduje automatyczny wzrost ilości wydzielanego śluzu oskrzelowego, co sprawia, że wzrasta także ilość pożywki śluzowej, stanowiącej organiczne podłoże dla bakterii, wirusów i grzybów w naszym organizmie. Inhalacja – jako metoda profilaktyki i higieny zdrowia naszego układu oddechowego – powodują powrót do zdrowego nawilżenia powietrza, które dzięki temu lepiej krąży w naszym układzie oddechowym. Warto przy tym wiedzieć, że optymalny procent nawilżenia powietrza, które wdychamy wynosi od 55% do 70% wilgotności.
Dobrze dobrany inhalator pozwoli nam zoptymalizować wewnętrzne nawilżenie płuc i oskrzeli, dzięki czemu aktywna powierzchnia pęcherzyków oddechowych w tych narządach wzrośnie i nie tylko nasz układ oddechowy, ale i mózg zostaną optymalnie dotlenione.
Rodzaje inhalatorów najlepsze do stosowania w użytku domowym
Do użytku domowego najlepiej wybrać inhalator pneumatyczno-tłokowy lub ultradźwiękowy. Są one najprostsze, a dzięki temu najbezpieczniejsze w samodzielnym stosowaniu na co dzień. Inhalator pneumatyczno-tłokowy nazywany także sprężarkowym lub kompresowym jest urządzeniem, które wyposażone zostało w zasilany prądem kompresor (czyli ową pneumatyczną sprężarkę). Dzięki temu rozwiązaniu sprzężone powietrze przepychane jest do nebulizatora i tam następuje produkcja aerozulu na bazie rozpuszczonego leku. Nebulizator to swoiste centrum i serce urządzenia, gdyż w jego przestrzeni odbywa się właśnie przemiana stanu skupienia leku z roztworu na aerozol wziewny. Inhalator ultradźwiękowy został opracowany dekadę później niż urządzenia pneumatyczno-tłokowe, w latach sześćdziesiątych XX. wieku. W tym przypadku zamiana roztworu lekowego na aerozol odbywa się za pośrednictwem generujących drgań ultradźwiękowych o wysokiej częstotliwości. Ten rodzaj inhalatora nie posiada części w postaci nebulizatora, gdyż do produkcji aerozolu wykorzystywana jest po prostu specjalna komora. Oba rodzaje inhalatorów polecane są do bezpiecznego użytku domowego.
